Kolano skoczka

Kolano skoczka należy do częstych kontuzji stawu kolanowego. Za główną przyczynę uznaje się zmiany przeciążeniowe oraz degeneracyjne struktur kolana. Schorzenie może przeszkodzić w uprawianiu sportu oraz wykonywaniu codziennych czynności. Dokładna diagnostyka w gabinecie ortopedy oraz odpowiednio dobrana rehabilitacja to podstawa w leczeniu tej przypadłości. Dowiedź się, jak leczymy kolano skoczka w The Pain Clinic.

Kolano skoczka – co to jest?

Kolano skoczka to potoczna nazwa tendinopatii (choroby ścięgna) i entezopatii więzadła rzepki (patologicznej zmiany przyczepu ścięgna). Kontuzja jest wynikiem przewlekłego stanu zapalnego oraz zmian przeciążeniowych. Więzadło rzepki biegnie od przedniej powierzchni rzepki, łącząc się z kością piszczelową. Odpowiada za przenoszenie siły z mięśnia czworogłowego uda na podudzie i wyprost kolana. W kolanie skoczka ból pojawia się z przodu kolana tuż poniżej rzepki. Ze względu na poziom zaawansowania i objawy kolana skoczka, wyszczególniono 4 stopnie uszkodzenia więzadła rzepki:

• stopień I – ból pojawia się jedynie po aktywności fizycznej,
• stopień II – ból więzadła rzepki odczuwany jest w czasie rozgrzewki, a następnie po zakończonym treningu,
• stopień III – dolegliwości występują w czasie aktywności fizycznej i negatywnie wpływają na efektywność uprawianego sportu, utrudnia chodzenie,
• stopień IV – dominuje silny ból, ze względu na przewlekły stan zapalny rzepka może ulec całkowitemu zerwaniu.

Schorzenie zwane kolanem skoczka może przebiegać w dwóch fazach: ostrej i przewlekłej. Na początku kontuzji mamy do czynienia z fazą ostrą, która nieleczona w krótkim czasie przechodzi w stan przewlekły, dlatego w momencie zauważenia dolegliwości bólowych bardzo ważna jest szybka konsultacja z ortopedą lub fizjoterapeutą.

Kolano skoczka – przyczyny

W przypadku kolana skoczka za zapalenie więzadła rzepki odpowiadają w głównej mierze mikrourazy i przeciążenia stawu kolanowego. Schorzenie diagnozuje się najczęściej u osób wyczynowo uprawiających sporty, które wiążą się z częstym wykonywaniem niektórych ruchów, jak skoki, wyskoki czy gwałtownych zmian kierunku przemieszczania się. Dlatego kontuzja ta to częsta zmora piłkarzy ręcznych, koszykarzy i siatkarzy). Intensywność połączona z dużą częstotliwością skoków, lądowań czy nagłych hamowań przekracza możliwości funkcjonalne więzadeł, ścięgien, mięśni oraz struktur kostnych. W efekcie dochodzi do przeciążenia kolana. Dolegliwości bólowe pojawiają się najczęściej przez nieumiejętny trening, brak rozgrzewki oraz przetrenowanie. Zapalenie przyczepu więzadła rzepki i entezopatia więzadła rzepki może uaktywnić się także u osób nieaktywnych fizycznie np. otyłych lub z nadwagą. Dodatkowo niektóre choroby ogólnoustrojowe mogą predysponować do kolana skoczka np. cukrzyca. Wśród potencjalnych przyczyn wymienia się także: wady postawy w obrębie stóp takie jak nieprawidłowe wysklepienie łuków stopy, zaburzenia ustawienia kończyny dolnej oraz dysfunkcje w anatomii rzepki.

Objawy kolana skoczka

Pacjenci odczuwają kłujący ból kolana, poniżej rzepki o charakterze jedno- lub obustronnym. W początkowej fazie schorzenia dyskomfort pojawia się wyłącznie przy wysiłku fizycznym. Nieleczone zapalenie ścięgna rzepki powoduje dolegliwości bólowe podczas codziennych czynności: schodzenia po schodach, siadania na krześle czy wykonywania przysiadów. Wiele osób nie jest w stanie efektywnie trenować. Równocześnie pojawia się obrzęk stawu kolanowego z poszerzeniem zarysu ścięgna rzepki. Entezopatia powoduje również sztywność w obrębie stawu kolanowego. Pacjenci mogą skarżyć się na uczucie niestabilności w kolanie. W zaawansowanej postaci kolana skoczka może dojść do stopniowego zaniku mięśnia czworogłowego uda, a nawet całkowitego zerwania więzadła rzepki.

Kolano skoczka – diagnostyka

Diagnostyka kolana skoczka wymaga wizyty u lekarza i obejmuje kilka etapów. Ortopeda najpierw przeprowadza szczegółowy wywiad, uwzględniający okoliczności występowania objawów, natężenia oraz obszaru ich występowania. Kolejnym krokiem jest badanie fizykalne – można zastosować test na kolano skoczka, jakim jest objaw Basseta. Polega on na badaniu okolicy więzadła właściwego rzepki w najbardziej bolesnym punkcie przy zgiętym i wyprostowanym kolanie. Niezbędne mogą być badania obrazowe np. USG kolana lub rezonans magnetyczny. W obrazie kolana obserwujemy degenerację włókien kolagenowych oraz poszerzenie więzadła rzepki. Kolano skoczka należy różnicować z uszkodzeniem łąkotki, zespołem rzepkowo-udowym, zapaleniem kaletki stawu kolanowego, czy chondromalacją rzepki.

Leczenie kolana skoczka

Leczenie kolana skoczka uzależnione jest od stopnia uszkodzenia stawu kolanowego, dlatego postępowanie terapeutyczne dobierane jest indywidualnie do każdego pacjenta. Większość tego typu kontuzji można skutecznie leczyć w sposób zachowawczy. Powrót do pełnej sprawności i uprawiania sportu zazwyczaj zajmuje od 3 do 6 miesięcy. W fazie ostrej, kiedy dominuje ból wierzchołka rzepki oraz zapalenie więzadeł w kolanie zaleca się czasowe ograniczenie lub modyfikację aktywności fizycznej. Ulgę w tym okresie przynoszą również leki przeciwbólowe oraz zimne okłady.

Nieodzownym elementem w leczeniu kolana skoczka jest rehabilitacja ukierunkowana na wzmocnienie mięśni wokół kolana (szczególnie mięsień czworogłowy uda), poprawę wydolności zdrowej części więzadła rzepki oraz zmniejszenie ryzyka ponownego urazu. Praca z fizjoterapeutą obejmuje m.in.:

• techniki terapii manualnej,
• ćwiczenia ekscentryczne,
• ćwiczenia rozciągające i masaż tkanek głębokich,
• fizykoterapię – np. fala uderzeniowa.

Jedną z metod leczenia tendinopatii, którą stosujemy w The Pain Clinic są iniekcje przeciwzapalne, czyli popularne „blokady”. Zabieg w postaci iniekcji odbywa się pod ścisłą kontrolą USG, dzięki czemu preparat ze środkiem przeciwzapalnym trafia bezpośrednio w ognisko chorobowe powodujące dolegliwości bólowe, czego efektem jest złagodzenie dokuczliwych objawów. Blokady stanowią bardzo dobrą alternatywę przyjmowania doustnych środków przeciwzapalnych, a pacjent może cieszyć się pozytywnymi rezultatami zabiegu w ciągu kilku dni od wizyty.

Kolejnym zabiegiem, jaki proponujemy naszym pacjentom zmagającym się z kolanem skoczka jest przezskórna tenotomia igłowa. Metoda ta polega na wykonaniu niewielkich nakłuć w pobliżu uszkodzonych tkanek w stawie kolanowym. Powoduje to wytworzenie się kontrolowanego stanu zapalnego i pobudzenie procesów regeneracji. Przezskórna tenotomia igłowa pod kontrolą USG w celu wzmocnienia efektów zwykle łączona jest z miejscową terapią kolagenem.

W przypadku zbyt późno rozpoczętej terapii oraz przy zaawansowanych zmianach zwyrodnieniowych jedyną metodą może być leczenie operacyjne. Jednak przed tym krokiem zawsze rekomendujemy konsultację z fizjoterapeutą i rozpoczęcie serii rehabilitacji. Równie ważna jest fizjoterapia po operacji kolana skoczka. Obejmuje ona kontrolę i zmniejszenie stanu zapalnego, osiągnięcie pełnego zakresu ruchomości oraz wzmocnienie mięśni. Nasi specjaliści w rehabilitacji dobierają dla każdego pacjenta program usprawniania.

Metody leczenia kolana skoczka w The Pain Clinic w Warszawie

Zmagasz się z ciągłym bólem kolana, który utrudnia wykonywanie codziennych czynności? Nie czekaj aż dolegliwości przybiorą na sile, całkowicie wyłączając Cię z uprawiania sportu i innych aktywności. Zgłoś się do ortopedy w The Pain Clinic. Specjalista z holistycznym podejściem zdiagnozuje problem oraz zaleci leczenie dostosowane do Twoich potrzeb.