Ciasnota podbarkowa jest przypadłością diagnozowaną u ponad 50% pacjentów z dolegliwościami w obrębie stawu ramiennego. Większość z nich doświadcza bólu oraz znacznego ograniczenia ruchomości, co w dużym stopniu pogarsza codzienne funkcjonowanie. Podstawą leczenia jest diagnostyka ortopedyczna oraz rehabilitacja, dlatego bardzo ważne jest, aby nie lekceważyć objawów i jak najszybciej zgłosić się na wizytę do specjalisty. Poznaj objawy oraz sposoby leczenia tego schorzenia!

W The Pain Clinic kładziemy nacisk na dokładne zdiagnozowanie przyczyny dolegliwości, dzięki czemu możemy zaproponować odpowiednie leczenie dopasowane do indywidualnych potrzeb pacjentów. Doświadczenie naszych ortopedów oraz fizjoterapeutów pomogło wielu pacjentom borykającym się z ciasnotą podbarkową powrócić do pełnej sprawności.

Ciasnota podbarkowa – co to jest?

Ciasnota podbarkowa zwana także zespołem ciasnoty podbarkowej (SIS czyli Subacromial Impingement Syndrome) lub cieśnią podbarkową to jedno z najczęściej występujących dysfunkcji barku. Schorzenie powstaje na skutek przewlekłego ucisku struktur znajdujących się w przestrzeni podbarkowej, zlokalizowanej pomiędzy wyrostkiem barkowym łopatki a głową kości ramiennej. Dotyczy to m.in.: kaletki podbarkowej, pierścienia rotatorów oraz pierścienia ścięgien mięśni stożka rotatorów. Patologiczne zmiany generują stan zapalny oraz upośledzają ruchomość stawu ramiennego. Na podstawie stopnia zaawansowania zmian, zespół ciasnoty podbarkowej można podzielić na trzy etapy:

• etap I – charakteryzuje się stanem zapalnym w obrębie kaletki podbarkowej oraz wspólnego ścięgna stożka rotatorów. Schorzenie pozytywnie reaguje na leczenie zachowawcze, a zmiany są całkowicie odwracalne,
• etap II – w kolejnym stadium ścięgna stożka rotatorów może ulegać zwapnieniu, stan zapalny pogłębia się, a w badaniu klinicznym można zaobserwować ograniczenie zakresu ruchomości stawu ramiennego,
• etap III – dochodzi do częściowego lub całkowitego uszkodzenia ścięgien i mięśni wchodzących w skład pierścienia rotatorów. W badaniach obrazowych uwidaczniają się narośla kostne (osteofity), które także wpływają na ograniczenie ruchomości stawu ramiennego. Zmiany mają charakter nieodwracalny.

Kto jest najbardziej narażony na rozwój ciasnoty podbarkowej? Przede wszystkim osoby wykonujące zawody wymagające długotrwałego unoszenia rąk ponad poziom głowy np. pracownicy budowlani czy ogrodnicy. Kolejną grupą, która często doświadcza kontuzji, są sportowcy, uprawiający m.in.: tenis, siatkówkę, sporty walki itd. Ciasnota podbarkowa dotyka również seniorów – w głównej mierze jest to spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi stawu barkowo-obojczykowego.

Objawy zespołu ciasnoty podbarkowej

Początkowo dolegliwości są umiarkowane, jednak z biegiem czasu coraz częściej dają o sobie znać. Dominującym objawem ciasnoty podbarkowej jest ból barku z przodu ramienia. W obrębie ramienia mogą pojawiać się objawy stanu zapalnego – obrzęk, zaczerwienienie i podwyższona ciepłota. Do kolejnych symptomów dołącza ograniczenie ruchomości stawu ramiennego – zwłaszcza odwiedzenia w zakresie 70-120° oraz rotacji wewnętrznej. W praktyce przekłada się to na kłopoty z codziennymi czynnościami. Problemy sprawia sięganie po wyżej położone przedmioty, zapięcie biustonosza czy ubieranie się. W nocy Pacjenci nie mogą spać po stronie chorego barku. Cieśń podbarkowa wpływa także na osłabienie siły mięśniowej. Ból powoduje, że pacjent oszczędza bark, z kolei długotrwały bezruch skutkuje zanikami mięśniowymi i zaburza prawidłową pracę w obrębie kończyny górnej.

Przyczyny zespołu ciasnoty podbarkowej

Przyczyny zespołu ciasnoty podbarkowej możemy podzielić na pierwotne i wtórne. Do czynników pierwotnych należą wrodzone zmiany strukturalne w obrębie kompleksu barkowego, np. haczykowaty kształt wyrostka barkowego – osoby wyrostkiem tego typu są bardziej narażone na rozwój schorzenia. Wśród czynników wtórnych można wyróżnić:

• zapalenie kaletki podbarkowej,
• zmiany zwyrodnieniowe wyrostka barkowego,
• uszkodzenie pierścienia rotatorów,
• zaburzenia kinematyki łopatki i stawu ramiennego, które wpływają na zwężenie przestrzeni podbarkowej,
• wady postawy ciała,
• dysbalans mięśni stożka rotatorów,
• przebyte urazy w okolicy barku,
• inne schorzenia w obrębie obręczy barkowej np. zespół bolesnego barku,
• przewlekłe dysfunkcje w obrębie odcinka szyjnego kręgosłupa.

Diagnostyka zespołu ciasnoty podbarkowej

W diagnostyce zespołu cieśni podbarkowej ważną rolę odgrywa wywiad z pacjentem, uwzględniający aktualne dolegliwości oraz okoliczności wystąpienia objawów, oraz choroby towarzyszące. Następnie specjalista przeprowadza badanie fizykalne, które polega na ocenie ruchomości barku i siły mięśniowej. W tym celu można posłużyć się testami funkcjonalnymi – jednym z nich jest test bolesnego łuku (Neera). Metodyka jego przeprowadzenia polega na stabilizacji łopatki pacjenta, a następnie biernym uniesieniu przez terapeutę kończyny górnej do przodu i przyśrodkowo powyżej płaszczyzny poziomej. Dodatni wynik w postaci dolegliwości bólowych i ograniczenia ruchomości stawu ramiennego może sugerować zespół ciasnoty podbarkowej. Nieodłącznym elementem diagnostyki schorzenia są także badania obrazowe tkanek miękkich: rezonans magnetyczny oraz ultrasonografia (USG). W badaniu USG można najczęściej zauważyć pogrubienie ścięgien stożka rotatorów, wysięk w rejonie kaletki podbarkowej i zwężenie przestrzeni podbarkowej. Pomocne jest także RTG stawu ramiennego, które pozwala na uzyskanie informacji o anatomicznych zmianach kośćca i ustawieniu ramienia w stosunku do łopatki.

Zespół cieśni podbarkowej – metody leczenia

Postępowanie w cieśni podbarkowej obejmuje leczenie zachowawcze przy współpracy ortopedy i fizjoterapeuty. W stanie ostrym, kiedy Pacjenci zgłaszają silne dolegliwości bólowe, terapia ukierunkowana jest na redukcję bólu i stanu zapalnego. Postępowanie obejmuje doraźne stosowanie niesteroidowych środków przeciwbólowych, a także miejscowe chłodzenie okolic barku przy użyciu żelowych kompresów. Bardzo dobre rezultaty wykazują iniekcje pod kontrolą USG. Zabieg polega na aplikacji środka steroidowego o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym w okolicę struktur stawowych. Blokady pozwalają ograniczyć przyjmowanie środków przeciwbólowych. Wpływa to na znaczne obniżenie działań niepożądanych związanych z farmakoterapią. Wyraźną ulgę Pacjenci mogą odczuć już po pierwszym zabiegu, jednak zazwyczaj rekomendowane jest wykonanie kilku sesji, o ilości zawsze decyduje ortopeda na podstawie badań. Nieodłącznym elementem leczenia zespołu ciasnoty podbarkowej jest rehabilitacja.

Rehabilitacja zespołu ciasnoty podbarkowej

Rehabilitacja w The Pain Clinic prowadzona jest w sposób zindywidualizowany. Plan dostosowany jest do wieku, poziomu aktywności oraz stopnia zaawansowania zespołu cieśni barkowej. Celem leczenia jest łagodzenie bólu, przywrócenie utraconych funkcji mięśniowych oraz pełnego zakresu ruchomości braku. Nasi fizjoterapeuci po dokładnym badaniu manualnym stosują wybrane techniki z zakresu terapii manualnej, m.in.: mobilizację stawu barkowo-obojczykowego, masaż tkanek głębokich. Nieodłącznym elementem postępowania rehabilitacyjnego są ćwiczenia rozciągające lub wzmacniające ukierunkowane na poprawę mobilności kompleksu barkowego. Ważnym elementem rehabilitacji jest edukacja pacjenta w zakresie ergonomii pracy i techniki uprawiania sportu oraz korekcja postawy. Działania eliminują czynniki sprzyjające zmianom przeciążeniowym, a tym samym znacznie zmniejszają ryzyko nawrotu kontuzji.

Skutki nieleczonej cieśni podbarkowej

Przewlekła i nieleczona ciasnota podbarkowa może powodować dalsze uszkodzenia pierścienia rotatorów, co w efekcie przekłada się na upośledzenie funkcji całej kończyny górnej. W badaniu klinicznym można zauważyć zaniki mięśniowe, przykurcze mięśniowe w okolicy barku i ramienia, a nawet niedowład palców. Zaawansowana cieśń barkowa zazwyczaj nie reaguje na rehabilitację. Jedyną ścieżką pozostaje wówczas interwencja chirurgiczna i leczenie operacyjne.

Ile kosztuje leczenie zespołu ciasnoty podbarkowej w The Pain Clinic?

Koszty leczenia uzależnione są od stopnia zaawansowania zmian. Lekarz lub fizjoterapeuta na podstawie badania Pacjenta jest w stanie określić szacunkowy czas powrotu do pełni sprawności. Konsultacja ortopedyczna wraz z badaniem USG to koszt ok. 300 zł, cena iniekcji to ok. 200-300zł, natomiast rehabilitacja ortopedycznej to 170 zł.

Ból barku utrudnia Ci wykonywanie codziennych czynności? Być może od dłuższego czasu leczysz bolący bark, ale nie przynosi to rezultatów? Zgłoś się do The Pain Clinic! Doświadczeni ortopedzi zdiagnozują przyczynę problemu i zaproponują program usprawniania.